Περί αθλητικού πνεύματος...

Τις τελευταίες μέρες, εν μέσω τις φρικαλεότητας της καθημερινής μας ζωής, ζω από κοντά και μια ιδιαίτερη και πρωτοφανή κατάσταση σχετική με το χώρο που εμπλέκομαι από μικρό παιδί.

Ο καλός φίλος και συναθλητής μου Λάμπρος Αθανασούλας αποφάσισε να κάνει μια ανατρεπτική κίνηση για τα Ελληνικά δεδομένα του μηχανοκίνητου αθλητισμού η οποία έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις.

Πριν απ' όλα θα ήθελα να ξέρετε ποιος είναι ο Λάμπρος. Όντας πρωταθλητής 2003 (ένα χρόνο πριν από τη δική μας αντίστοιχη κατάκτηση του ίδιου κυπέλου) στην κατηγορία Α5, το Ελληνικό WRC όπως εύστοχα είχε σχολιάσει τότε ο Νίκος Τσάδαρης, υπήρξε ο μόνος από τη "σειρά μας" ο οποίος και κατάφερε να κάνει ένα βήμα παραπέρα. Βάσει της καλής του οικονομικής κατάστασης, της αποτελεσματικής βοήθειας σε επικοινωνιακό και χορηγικό επίπεδο του αδερφού του, Παύλου, αλλά και της επιμονής του σε κάθε επίπεδο, ο Λάμπρος κατάφερε να βγει από την Ελληνική μιζέρια και να τρέξει σε αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι. Οι επιλογές για τον τρόπο συμμετοχής του ήταν πάντα στοχευμένες και αποτελεσματικές δίνοντάς του την ευκαιρία να διακριθεί, κερδίζοντας πρώτες θέσεις στην κατηγορία του στη Γερμανία, Ισπανία και τελικά στο PWRC του Ακρόπολις 2009 όπου και, με συνοδηγό το Νίκο Ζακχάιο, σήκωσαν την Ελληνική σημαία από το βάθρο της πρώτης θέσης.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, πέρα από τις χορηγίες που διαχειρίστηκε, αναγκάστηκε να βάλει το χέρι στην τσέπη και να στηρίξει την προσπάθειά του με ιδία μέσα. Τώρα, ζητάει τη βοήθεια του κόσμου για να μπορέσει να επαναλάβει την προσπάθειά του, αγωνιζόμενος με ένα αυτοκίνητο προδιαγραφών WRC στο φετινό Ακρόπολις.

Με ένα Donation Program το οποίο ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα, έρχετε να πει σε όλους εμάς, τους φίλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού

"Παιδιά βοηθήστε να ξανανεβάσουμε την Ελληνική σημαία ψηλά"

Οι καιροί είναι δύσκολοι και πλέον ο Λάμπρος δυσκολεύεται να χρηματοδοτήσει την προσπάθεια. Ομοσπονδία, ουσιαστικά, δεν υπάρχει στην Ελλάδα για να βοηθήσει οπότε, στα πρότυπα ανάλογων διεθνών προσπαθειών στράφηκε σε εμάς, τους φίλους του sport, τους φίλους του αθλητισμού γενικότερα, τους ίδιους που νιώθαμε υπερήφανοι κάθε φορά που εκείνος σήκωνε την Ελληνική σημαία στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.

Ο λόγος για τον οποίο γράφω το άρθρο δεν έγκειται μόνο στη στήριξη της προσπάθειάς του αλλά και για να απαντήσω στους όποιους κομπλεξικούς έχουν υπάρξει επικριτές της "βοήθειας του πλουσιόπαιδου", του ίδιου τον οποίο δύο χρόνια πριν ζητοκραύγαζαν κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης...

Φτάνει πια με την εμπάθεια και το φαρισαισμό σε αυτή τη χώρα.

Εμείς, οι ίδιοι αθλητές που δε του χαρίσαμε ούτε δέκατο του δευτερολέπτου όντας αντίπαλοι στις ειδικές, είμαστε οι πρώτοι που στηρίζουμε την προσπάθειά του και λέμε σε όλους να ξεπεράσουν τα κόμπλεξ και τις εμπάθειες κοιτώντας καθαρά την προσπάθεια ενός αθλητή και τη δυνατότητα που τους προσφέρεται να τη στηρίξουν στα πρότυπα των προγόνων μας.

Αφού δεν υπάρχει κράτος, ας υπάρξουμε εμείς...

Οι όποιες προσφορές σας μπορούν να δρομολογηθούν από τη σελίδα της προσπάθειάς του:

http://www.athanassoulas.gr

Καλή τύχη Λάμπρο και Νίκο!!!

last rally.. 

Intro

Καλημέρα,

Είμαι ο Λευτέρης Μανιαδάκης, δις πρωταθλητής Ελλάδος (2004-2005) στην κατηγορία Α5 (μέχρι 1400κ.ε.) στο Πανελλήνιο Πρωταθλημα Ράλι και σας καλωσορίζω στη ιστιοσελίδα μου.
Μέσα από αυτό το χώρο ευελπιστώ να σας παρουσιάσω μια διαφορετική προσέγγιση της καθημερινότητας όπως έχω την τύχη να τη βιώνω τα τελευταία χρόνια της ζωής μου.
Extreme sports, αγώνες αυτοκινήτου, ταξίδια και μοναδικές ιστορίες θα κοσμήσουν αυτή τη σελίδα...
So,
FASTEN YOUR SEATBELTS and START YOUR ENGINES